boyunduruqlu

sif.

1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. S. R..

2. məc. Əsir, məhkum, ixtiyarsız; boyunduruq altında olan.